Większość egipskiego społeczeństwa wyznaje Islam. 10 procent ludności to chrześcijańscy Koptowie, czyli potomkowie starożytnych Egipcjan. W starożytności Egipcjanie wyznawali wielobóstwo, czyli wierzyli w wielu bogów (tak zwany politeizm). Czcią otaczano Słońce i Nil, ponieważ wzdłuż tej rzeki toczyło się całe życie Egipcjan. Nil nawadniał pola i dawał życie, a susza była wyrokiem śmierci. Życie toczyło się od wylewu do wylewu. Bóstwa składały się z ciał ludzi oraz głów zwierząt: Horus był człowiekiem z głową sokoła, Chnum miał głowę barana.
Egipcjanie żywili przekonanie, że bogowie ukrywają się w ciałach niektórych zwierząt, czyli byków, krokodyli, ibisów, jastrzębi i kotów. Bogów było wtedy bardzo wielu – wiemy o istnieniu 800 różnych bogów w starożytności. Wierzono również w półbogów i geniuszy, ale nie wznoszono dla nich świątyń. Z biegiem czasu coraz mocniej wierzono, że człowieka czeka nagroda po śmierci, czyli drugie życie w innym wymiarze. Wierzono w triady bogów. Istniały trzy systemy kosmogoniczno-religijne: heliopolitański, hermopolitański i memficki.
System helipolitański koncentrował się wokół słońca. Horus był utożsamiany z bogiem słońca Re, a najważniejszych bóstw było dziewięć. W systemie hermopolitańskim bóstw są cztery pary: Nun i Naumet (ocean), Huh i Hauhet (woda i ruch), Kuk i Kauket (ciemność) oraz Nat i Niau albo Amon i Amaunet. W systemie memfickim ważna jest triada, czyli trójca bogów: Ptah – bóg-stwórca, Sechmet – bogini wojny oraz Nefertum – bóg ziemi.
2 Odpowiedzi do Religia w Egipcie